Naar cabineritten loeren op YouTube. Het is mijn nieuwste hobby voor altijd. Volmaakt zinloos tijdverdrijf dat je als een magneet naar je beeldscherm trekt. Die onbestemde geluiden uit een treincabine. Het getingel, geklak, gerommel of gesis van God mag weten wat voor apparatuur windt mij enorm op. Wat gebeurt er in die anonieme cabine? Heeft de machinist van dienst zijn kleren uitgetrokken en alleen zijn NS-pet nog op? Doet ie het met zijn maîtresse tussen Lage Zwaluwe en Dordrecht Zuid?
Het eindeloze geloer naar glimmende rails en dwarsliggers. Je rijdt met je treintje met 120 km per uur langs de aars van Nederland. Eindeloze geluidswallen vol vergeelde graffiti, aftandse schuurtjes met plastic stoeltjes ervoor, bedrijfsterreinen vol saaie, donkerblauwe dozen. Je wilt doorplanken maar je moet stoppen in Gilze-Rijen. Voor één gebogen man met een vale hoed en grijze regenjas. Ergens in een hoek waait een plastic zak van Lidl weg.
