Het ontwaken in een vakantiehuis in een plaatsje halverwege een Portugese berg is een ware akoestische belevenis. Overspannen blaffende honden, elk huis heeft er één, kraaiende hanen die niet van ophouden weten, idem, kerkklokken die niet droog de kwartieren slaan maar korte symfonieën afscheiden, een keur aan zingende vogels, een bestelbus die de steile helling opkreunt.
Thuis zou ik er gek van worden, hier glijdt het allemaal van me af. Ons tweede onderkomen is namelijk overheerlijk groot. De slaapkamer thuis past drie keer in die waar we nu in liggen. Het balkon kan een familiefeestje makkelijk aan en biedt een onvergetelijk uitzicht op de zeer wijde omgeving. Van de drie wc’s bieden er twee tijdens het ontlasten een ongekend uitzicht op het natuurpark in de verte. Uit eigen ervaring weet ik dat dit veel beter werkt dan welk laxeermiddel dan ook; kan onze bouwsector hier voortaan rekening mee gaan houden?
